Η αισθητική δεν είναι διαγωνισμός – είναι έκφραση. Και ο χώρος σου, πάνω απ’ όλα, πρέπει να μιλάει για σένα. Οπότε βάλε τα ακουστικά σου, βάλε μουσική και ξεκίνα να παίζεις με τα χρώματα σαν να είσαι πάλι παιδί με τους μαρκαδόρους σου. Μπορεί να εκπλαγείς με το πόσο διασκεδαστικό είναι!
Αν έχεις κοιτάξει ποτέ έναν χώρο και έχεις σκεφτεί «κάτι δεν κολλάει εδώ», ίσως φταίνε τα χρώματα. Ή μάλλον, το πώς είναι μοιρασμένα. Υπάρχει λοιπόν ένας μαγικός «κανόνας πίτας», που λέει: 60%, 30%, 10%. Σκέψου ότι φτιάχνεις μια χρωματική πίτα τριών γεύσεων. Το 60% είναι το πιο «χορταστικό» κομμάτι – το βασικό σου χρώμα, αυτό που κυριαρχεί (π.χ. τοίχοι, μεγάλα χαλιά ή ένας καναπές-θηρίο). Το 30% είναι το «συνοδευτικό» – τα έπιπλα, οι κουρτίνες, τα καλύμματα. Και το 10%; Εκεί έρχεται η τσαχπινιά με μαξιλαράκια, πίνακες ή ένα φωτιστικό που κάνει εντύπωση. Κι έτσι, χωρίς άγχος, φτιάχνεις έναν χώρο που «μιλάει», ήρεμα, αλλά με άποψη.
Δεν είναι όλα τα σπίτια ίδια. Αν έχεις μεγάλο σαλόνι, ανοιχτή κουζίνα ή απλά σου αρέσουν τα «γεμάτα» δωμάτια, τότε μπορείς να προσθέσεις και τέταρτο χρώμα στην εξίσωση. Όχι, δεν καταστρέφεις τον ιερό κανόνα – τον πας ένα βήμα παραπέρα. Κράτα τις βασικές σου αναλογίες, αλλά βάλε κι έναν «επισκέπτη» στη χρωματική σου παρέα: ένα χρώμα που εμφανίζεται διακριτικά μέσα από ένα σκαμπό, μια ζωγραφιά ή ένα ριχτάρι που ξεφεύγει λίγο.
Το θέμα είναι να υπάρχει συνοχή – όχι να μοιάζει σαν δωμάτιο από παιδικό πάρτι.
Οι περισσότεροι διακοσμητές έχουν έναν… άτυπο κανόνα, μέχρι πέντε αποχρώσεις το πολύ. Μην αγχωθείς όμως – δεν σημαίνει πέντε διαφορετικά χρώματα που δεν ξέρεις από πού σου ήρθαν. Μπορεί να είναι παραλλαγές του ίδιου (π.χ. σκούρο μπλε, γαλάζιο, navy) ή ακόμα και αποχρώσεις που παίζουν στον ίδιο τόνο. Έτσι, έχεις ένα αποτέλεσμα με ενδιαφέρον και βάθος, χωρίς να μοιάζει ο χώρος σου σαν καλλιτεχνικό πείραμα που πήγε στραβά.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Νιώθεις ότι χάνεσαι μέσα στις αποχρώσεις; Ξεκίνα από ένα σχέδιο! Ένα patterned χαλί, ένα μαξιλάρι με λουλούδια ή ακόμα και μια αφίσα μπορεί να σου δείξει τον δρόμο. Δες τι χρώματα επαναλαμβάνονται και «δάνεισέ» τα για την παλέτα σου. Το σχέδιο γίνεται το mood board σου, χωρίς να χρειαστείς ούτε Pinterest ούτε τσαρτ με pantone.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αν είσαι φαν του λευκού, του γκρι και των μπεζ αποχρώσεων, τότε μπορείς να ξεχάσεις ό,τι είπαμε πριν. Εδώ παίζεις αλλιώς. Δεν χρειάζεσαι αριθμητικές αναλογίες – χρειάζεσαι υφές. Λινά, ξύλο, μεταλλικά στοιχεία, φυσικά υλικά. Το layering είναι το παν. Ο χώρος γίνεται cozy χωρίς να γίνεται φλατ. Και ναι, ακόμα και με πέντε αποχρώσεις του γκρι μπορείς να έχεις έναν χώρο γεμάτο ζωή (και όχι σε στιλ “50 αποχρώσεις του…”, κατάλαβες).
Ο χρωματικός κανόνας 60-30-10 είναι ένα τέλειο εργαλείο για να ξεκινήσεις, αλλά μην τον πάρεις κατά γράμμα. Αν σου αρέσει κάτι και σου φτιάχνει τη διάθεση κάθε φορά που το βλέπεις, τότε είναι σωστό. Η αισθητική δεν είναι διαγωνισμός – είναι έκφραση. Και ο χώρος σου, πάνω απ’ όλα, πρέπει να μιλάει για σένα. Οπότε βάλε τα ακουστικά σου, βάλε μουσική και ξεκίνα να παίζεις με τα χρώματα σαν να είσαι πάλι παιδί με τους μαρκαδόρους σου. Μπορεί να εκπλαγείς με το πόσο διασκεδαστικό είναι!
Και μάθετε τα πάντα για τον κόσμο του σπιτιού!
